a. นโม ตสฺสตฺถุ ฯ สทา โน โลกนาโถ เอกูนสีติ อายุโก หิ ตถา วจี โน ปริปโกว วเยเมยฺหํ พาราณสิ(ยํ อิ)สิมิคทาเย
วิหรติ จตุอิริยา มม ธาตุ อทิฏฺฐานาย สาสนญฺจ จิรกาลํ ปจฺจนฺตคามนิคเม เทวมนุสฺสานํ หิตกรณํ อนุกมฺเมน
จริสฺสามิฯ ดูราสัปปุริสะทั้งหลาย พระพุทธเจ้าตนเป็นที่จั้งที่พึ่งแก่โลกทั้ง 3 ตนเป็นครูแก่คนแลเทวดา อินทา พรหมทั้ง-
หลาย เมื่ออายุได้ 79 วัสสา อยู่สำราญในป่าอิสิปตนมิคทายวันในเมืองพาราณสีราชธานีด้วยอิริยาบถทั้ง 4…
z. …มาถึงพันถ้วนสองปลายปี 1 ยังมีพรานป่าผู้ 1 ยิงเอากวางตัว 1 แล้วมาครัวเหนือผาพระบาทที่นั้น ธุลเทวบุตรอันตน
ได้รับคำสั่งแห่งพระพุทธเจ้าว่าหื้อได้รักษาในที่ 2 แห่งนั้น ยิ่งเคียดมากนัก ก็ขึ้นไปไหว้อินทาธิราชเจ้าตนเป็นใหญ่หื้อรู้แล้ว
พระยาอินทร์ก็ลงมาเนรมิตเป็นหมูหลวงมาขุดคว้าผาหลวง เอาพระบาทเจ้าไว้เสียภายลุ่มหั้นแล ตั้งแต่นั้นมาคนทั้งหลาย
จึงเรียกว่าผาสะแคง มาต่อเท่าบัดนี้แล…