a. นโม ตสฺสตฺถุ สาธโว ดูกราสัปปุริสะทั้งหลายจงจักตั้งโสตาประสาทหู ดาฟังยังพุทธตำนานนิทานเมืองนครเวียงดินที่นี้
แล้ว จำไว้หื้อเป็นประโยชน์แก่ตนแก่ใจแห่งตนแท้เทอะ เอกสฺมึ กิร สมเย ยังมีในกาลคาบหนึ่ง ภควา อันว่าพระพุทธเจ้า
ตนเป็นครู อมฺหากํ แห่งเราทั้งหลาย พระก็สถิตสำราญอยู่ในป่าเชตวันอาราม เอกรตฺตึ ยังมีในคืนหนึ่ง พระพุทธเจ้าก็มา
เล็งดูสัตว์โลกที่ควรโผดได้แลโผดบ่ได้ดั่งอั้น พระพุทธเจ้าก็จึงเล็งดูฤษี 5 ตนอันเป็นสหายกันเมื่อก่อนดั่งอั้น…
z. …ราธนาเจ้าภิกขุแลสามเณรผู้มีศีลบริสุทธิ์ มาเทศนาหื้อฟังแล้วหื้อท่านยังทานวัตถุทานแก่เจ้าตนเป็นธรรมกถึกเทศนา
แล้ว หยาดน้ำอุทิศส่วนบุญไปรอดไปถึงยังเทวบุตร เทวดา แลพระยายักษ์เจ้า 3 พันตน ตนอันอยู่รักษาเมืองนครที่นี้ก็
จักบันดาลหื้อบุคคลผู้นั้นประกอบไปด้วยโชคชัย ลาภ สักการะ เงินคำมากนักชะแล ประการหนึ่ง กยวิกยํ แม้ว่าจักกระทำ
การค้าขายก็ดี ก็จักพลันได้ขึ้นได้ขายมั่งมูนทุนเท่าขึ้นด้วยลำดับวันคืนชะแล บุคคลผู้มีปัญญาพึงดีเขียนไว้แล้ว หื้อมั่น
เลียบเล็งดูทุกเมื่อเทอะ...