Phuk 8:
a. นโม ตสฺสตฺถุ ไปชักเอาก้อนหินมาลาดเลือนไปในพื้นขุมแล้ว อาหรนาเปตฺวา ตีหื้อย่อยด้วยค้อนเหล็กอันใหญ่แล้ว
ก็กระทำหื้อเป็นกระจวนแล กโต จ มุนทฺเธหิ เรียงนั้น พระยาทุฏฐคามณีอภัยหื้อสำแดงยังอันย่ำก้อนหินด้วยช้างพลาย
ใหญ่ทั้งหลาย อันมีตีนหุ้มทุ้มด้วยหนังควายอันหนาหื้อแน่นดีแล้ว ก็หื้อลาดเลือนยังดินนวันติภายบนเหนือหินอันนั้นเล่า
แล้ว อากาสคงฺคาล ด้วยมีแท้นั้น อันว่าต่อมน้ำทั้งหลายในที่ตกลงแห่งน้ำอาสคังคานั้น…
z. ...แลรูปพรานป่าหื้อชิ้นอันหวานแก่พระยาเวสสันตระ แลรูปพระยาเวสสันตระหื้อปิ่นคำแก่พรานป่า แลรูปที่อันพระยา
เวสสันตระอยู่ด้วยเพศอันเป็นนักบวชในท้องดอยวงกต แลรูปพระยาเวสสันตระหื้อทานลูกทั้ง 2 แก่ชูชกพราหมณ์ แลรูป
พระยาเวสสันตระหื้อทานภริยาแก่อินทาสักกะพราหมณ์ แลรูปที่อันชูชกพราหมณ์เอายังกุมารทั้ง 2 แล้วไปสู่ซองหน้าแห่ง
ท้าวสัญชัยนรินทะแล…
Phuk 9:
a. นโม ตสฺสตฺถุ ด้วย(อา)นุภาพแห่งเทวดานั้น ตโต เรียงนั้น พระยาก็หื้อแปงยังที่ไปชุมนุมแห่งท้าวทั้ง 6 ในท้องวงกตคีรี
แลรูปที่อภิเษกยังพระยาเวสสันตระแลนางราชมัทรี รูปฝนห่าแก้ว7 ประการตกลงในวันเข้าสู่เวียงแห่งพระยาเวสสันตระ
แล รูปอันตายจากอันเป็นพระยาเวสสันตระ แลรูปอันตายจากอันเป็นพระยาเวสสันตระได้ไปเกิดในเมืองฟ้าชื่อดุสิตาแล
ตโต เรียงนั้น พระยาก็หื้อแปงยังรูปเทวดาทั้งหลายอันมาแต่หมื่นโลกจักรวาลราธนาขอเพื่อหื้อลงมาเป็นพระยาเจ้า…
z. …จงเนรมิตยังมณฑปแก้ว 7 ประการในที่อันออกไปปรากฏแห่งเจ้าโสนุตตระสามเณรนั้นเทอะ ในขณะบัดนั้น วิสุกรรม
เทวบุตรก็มาเนรมิตยังมณฑปหื้อแล้วด้วยแก้ว 7 ประการแล อถ สกฺโก ในกาลนั้น พระยาอินทร์อันมีหมู่เทวดาหากแวด
ล้อมเป็นบริวาร เอายังแท่นแก้วทิพย์กับทั้งกระอูบคำทิพย์มาตั้งไว้ในมณฑปแก้วที่นั้นแล้ว ไปรับเอาโกศธาตุแต่มือแห่ง
เจ้าโสนุตตระสามเณรแล้ว ก็เอาไปตั้งไว้ในกระอูบคำเหนือแท่นแก้ว 7 ประการในมณฑปแก้วที่นั้นแล…
Phuk 10:
a. นโม ตสฺสตฺถุ ตทา ในกาลนั้น อันว่ามหาพรหมก็มาถือฉัตรกั้งแล สันดุสิตเทวบุตรก็ถือเอายังพัดจามรีกวัดแกว่งหื้อ
มีศรีแล สุยา(ม)เทวบุตรทั้งหลายก็ถือเอาพัดค้าวแก้วแกว่งบูชา พระยาอินทาก็เป่าหอยสังข์บูชาแล ท้าวจตุโลกบาลทั้ง
4 ตนมีมือถือสรีกัญไชยอยู่รักษาทั้ง 4 ด้านแล อันว่าเทวบุตรทั้งหลาย 32 ตนมีริทธีอันมากนัก มีมือถือค้อนกระบองอยู่
เฝ้ารักษาแล กุมาริโย อันว่านางเทวดาหนุ่มทั้งหลายอันบูชาด้วยดอกปาริชาตทั้งหลาย แลถือเอายังประทีป…
z. …เต ชนา อันว่าคนทั้งหลายฝูงนั้นแม่นทั้งมวล บุญสมภารได้พ่ำเพ็งมามากหลายในสำนักแห่งพระเจ้าทั้งหลาย เหตุ
สมฺปนฺนา อันบอรมวนด้วยเหตุ 3 ประการ เป็นตรีเหตุ ครั้นว่าได้ฟังธรรมเทศนาอันประกอบด้วยอริยสัจ 4 ประการ มี
ทุกขอริยสัจเป็นต้นในสำนักแห่งพระพุทธเจ้าตนชื่อเมตเตยยะแล้ว ได้กระทำยังที่สุดแห่งทุกข์ คือว่า ได้ถึงอรหัตผลแล้ว
ก็จักปรินิพพานด้วยปรินิพพานธาตุ อันดับเสียยังวิบากขันธ์ อันดับยังกัมมชรูปบ่หื้อหลอก็มีแล…