a. นโม ตสฺสตฺถุ ฯ น ธาตุกถา ตตฺถ สตฺตาโห ภควา ธา คนฺตา อญฺญรสฺมึ ปเทเส สมฺปตฺโต ภควา ดูราสัปปุริสะทั้งหลาย
ภควา อันว่าพระพุทธเจ้าก็อยู่ในดอยเกิ้งที่นั้นนานได้ 7 วันแล้ว ก็เสด็จลงมาจากจอมดอยที่นั้นก็ไปตามราวป่าอัน 1 แล้วก็
ลงมาสู่แม่น้ำระมิงค์ คือว่า น้ำแม่พิงค์นั้น แล้วก็ไปด้วยฝั่งแม่น้ำแม่พิงค์ขึ้นเมือภายเหนือได้หมื่นวา ก็มาพบลัวะผู้ 1 มันก็
แปงหลุกควงพัดน้ำขึ้นใส่นาข้าวดอ คือนาเจียง…
z. …กูตถาคตนี้บ่ใช่คนโยยาสามานย์แลเด อหํ อันว่ากูก็หากเป็นสัพพัญญูเจ้าตนประเสริฐกว่าโลกทั้ง 3 นี้ดาย พระยา
ยักษ์ได้ยินคำพระเจ้ากล่าวเท่านั้นแล้ว ตโต หุตฺวา มันก็เป็นอันสะดุ้งตกใจกลัว มีตนอันสั่นระส่ายกลัวตายมากนัก ก็ละ
เพศอันเป็นยักษ์เสียแล้ว ก็เข้ามาไหว้พระพุทธเจ้า ขออภัยชีวิตซึ่งพระพุทธเจ้า แล้วก็ถอยหลังหนีคืนเมือไปหาถ้ำแลดอย
อันเป็นที่อยู่แห่งตนแล้ว ก็เมือบอกแก่เมียว่าดังนี้ ภทฺเท ดูรานาง อชฺช ในวัน