a. นโม ตสฺสตฺถุ เอกํ สมยํ กิร ปฐมตรํ กปฺปํ กเถสิ โลเก ติฏฺฐาตีติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ปุพฺเพ อตฺตโน ทาน-
ปารมิโย อนุสฺสเรตฺวา อารพฺภ กเถสิ โภ สาธโว ดูกราสัปปุริสะทั้งหลาย สตฺถา อันว่าสัพพัญญูพระพุทธเจ้าแห่งเราทั้ง
หลาย วิหรนฺโต อันอยู่เชตวันอาราม อารพฺภ ก็ปรารภ อตฺตโน ทานปารมิโย แห่งตนอันได้พ่ำเพ็งมา ปุพฺเพ แต่ชาติก่อน
เสี้ยงจิรกาลนานนักก็เป็นเหตุแล้ว กเถสิ จึงเทศนาว่า อิทํ ชาตกํ ยังปฐมชาดกดังนี้…
z. …หื้อนั่งอยู่กลางทางทั้งหลายฝูงนั้น ซึ่งอรหันตา 5 ร้อยตนแล้ว จงหื้อมหาอานนท์ระนึกคึดถึงบารมีธรรมคำสอนแห่งกู
พระตถาคตอย่าหื้อเศษสะหลอ หื้อแจ้งแก่สูท่่านทั้งหลายเทอะ ตุมฺเห อันว่าท่านทั้งหลาย ลิกฺขถ จงเขียน อิทํ ปิฏกํ ยัง
ปิฎกคำสอนดวงนี้ วตฺถปเฏ จ ในแผ่นผ้าก็ดี โปตฺถเก จ ในใบลานก็ดี ปรมฺปรา หื้อสืบตราบต่อเท่า 5000 วสาเทอะ สูท่าน
ทั้งหลายจงเทศนาโปรดแก่เวไนยสัตว์ทั้งหลาย มีคนแลเทวบุตรเทวดาทุกวันทุกคืนเทอะ…