a. เอวํ อนิจฺจตํ ชมฺมิยตฺวา นรํ รุปฺปทิปตฺตํ วายเมถ วีโร อมตํ อาสวกฺขยนฺติ พระยาอ้ายก็ดีพระยาชายก็ดีเทียนย่อม
หื้อลวาดผ้ามหาเจติยะแลตามประทีษบูชาในวันเดือน 4 ออก 8 ค่ำตราบถึงวันเดือนเพ็งชุปีบ่ขาดสายแล เมื่อพระยาแม่กุ
เสวยราชสมบัติในเมืองเชียงใหม่ก็หื้อลวาดผ้าตามประทีษทุกปีบ่หื้อขาดแล ปีใดมีอธิกมาสก็หื้อสรงพระแก้วอมรกตในปี
นั้นแล ปีเปิกสะง้า ศักราชได้ 920 ตัว เสียเวียงเชียงใหม่…
z. …สักการบูชาด้วยอันครบยำแล้วพระตำนานนิทานอันนี้ ดั่งอั้นบุคคลหญิงชาย คือ คฤหัสถ์ แลนักบวชทั้งหลายฝูงนั้น
ก็บ่ได้ไปที่ร้าย คืออบายทั้ง 4 ก็เทียนย่อมไปเกิดสุคติคือ สวรรค์เทวโลกทุกชาติ แม่นปัจจุบันอันนี้ก็ดีก็เทียนย่อมพ้นจาก
อุปัทวะกังวลอันตราย 5 ประการ มีน้ำแลไฟเป็นต้น แม่นบุคคลผู้ใดได้แต้มเขียนด้วยตนก็ดีได้จ้างท่านผู้อื่นแต้มเขียนก็ดี
ก็มีผลอานิสงส์กว้างมากนักในชั่วนี้ชั่วหน้าแก่บุคคลทั้งหลายฝูงนั้นบ่สังสัยบ่อย่าชะแล…