a. นโม ตสฺสตฺถุ นโม มักว่า นมสิกาโร กริยาอันข้าน้อมไหว้ เม แห่งข้า อตฺถุ จุ่งมี ตสฺส ภควโต แก่พระพุทธเจ้าตนเป็น
ที่จั้งท่ีพึ่งแก่โลกทั้ง 3 พระก็สถิตสำราญอยู่ในป่าเชตวันอารามกับด้วยเจ้าภิกขุทั้งหลายอันได้พันปลาย 5 ร้อยตนก็มีแล
ทีนั้น เจ้าภิกขุทั้งหลายก็มาปุจฉาโจทนากันกับด้วยเจ้าภิกขุตนหนึ่ง มักว่าอาศัยซึ่งป่าไม้หิมพานต์อันเป็นที่อยู่แห่งตนก็มี
ทีนั้น พระพุทธเจ้าก็เสด็จออกมาจากคันธกุฎีแล้วก็นั่งอยู่เหนืออาสนาอันเจ้าภิกขุทั้งหลายหากปูไว้ดีนักนั้นแล้ว…
z. …เจ้าทั้งหลายจงพากันรักษายังมหาชินธาตุเจ้าตราบต่อเท่า 5,000 พระวัสสาแด่เทอะ ว่าอั้นแล้ว พระพุทธเจ้าก็กล่าวว่า
ดูราอานนท์ เรามาอยู่ที่นี้นาน 7 วันแล้ว เราจักเสด็จไปสู่ป่าเชตวันอารามอันเป็นที่อยู่แห่งเราแล ว่าอั้นแล้ว พระพุทธเจ้า
ก็กล่าวว่า ดูราอานนท์ กูตถาคตเข้ามาในเมืองกุกกุฏนครที่นี้เป็นปางสุดปางซ้อยแล้วแล ว่าแล้ว พระพุทธเจ้าก็พาเอาเจ้า
ภิกขุทั้งหลายพัน 5 ร้อยตนเสด็จเมือสู่ป่าเชตวันอารามอันเป็นที่อยู่แห่งตนก็มีวันนั้นแล…